Чои кабуд аз ҳама аълотар аст
Тавре нашрияи «Сабоҳ” (Туркия) менависад, чои сабз (кабуд) гардиши хунро ба танзим медарорад ва дар нигоҳ доштани саломатии инсон нақши муҳим мебозад, аз аминокислотаҳо, карбогидратҳо, витаминҳои E, C, B бой аст.
Чои сабз дорои бисёр минералҳо ва витаминҳои барои организм зарурӣ буда, сӯзонидани чарбҳои захирашуда мусоидат мекунад ва инчунин бо саратон мубориза мебарад.
Шӯҳрати ин нӯшокӣ ҳам дар ҷаҳон ва ҳам дар Туркия рӯз аз рӯз меафзояд. Ҳам чои сабз ва ҳам сиёҳ аз гиёҳи камелия тайёр карда мешаванд, аммо усулҳои гуногуни коркард ба ҳар як нӯшокӣ бӯи худ ва маззаи нотакрор медиҳанд.
Ба шарофати витаминҳо ва минералҳои таркиби он, ин нӯшокие, ки ҳам хунук ва ҳам гарм истеъмол мешавад, эҳсоси сериро нигоҳ медорад ва мубодилаи моддаҳоро метезонад.
Чои сабз, ки аксар вақт хусусан дар фасли тобистон истеъмол мешавад, ба организм фоидаи зиёд меорад, алахусус метаболизмро метезонад ва токсинҳоро ба осонӣ хориҷ мекунад.
Тибқи гуфтаи мутахассисон, ҳангоми истеъмоли мунтазами чойи сабз даври миён метавонад аз ду то се сантиметр коҳиш ёбад. Ғайр аз он, чои сабз дорои хосиятҳои судманди зерин мебошад:
масуниятро беҳтар мекунад;
метаболизмро метезонад;
гардиши хунро фаъол мекунад;
пӯст ва мӯи солимро нигоҳ медорад;
ба кам шудани вазн мусоидат мекунад;
таскин медиҳад ва бо стресс мубориза мебарад;
ҷамъшавии газҳоро дар рӯдаҳо бартараф мекунад ва ҳарорати баданро паст мекунад;
хотираро тақвият медиҳад;
барои нест кардани халтаҳои зери чашм мусоидат мекунад;
сатҳи холестерини «бад» -ро коҳиш медиҳад;
бо роҳи ғарғара кардани гулӯ ҳангоми табобати шамолкашӣ фоида дорад;
барои боздоштани хунравӣ ва дард пас аз кандани дандон кӯмак мекунад.
Мутахассисон тавсия медиҳанд, ки чойи сабз ҳам пеш аз хӯрок ва ҳам баъд аз он истеъмол карда шавад. Ҳангоми истеъмоли пеш аз хӯрок, он ба талафоти вазнин мусоидат мекунад ва ҳозимаро ду соат пас аз хӯрок беҳтар мекунад.
Аз тарафи дигар, чойи сабз бо саратон мубориза мебарад. Муайян карда шуд, ки полифенолҳои дар он мавҷудбуда, ки тозакунии ҳуҷайраҳоро таъмин мекунанд ва барқароршавии онҳоро дастгирӣ мекунанд, афзоиши ҳуҷайраҳои омосро бозмедоранд ва аз зараре, ки дар натиҷаи радиатсияи ултрабунафш ба вуҷуд омадааст, муҳофизат мекунанд.
Ин нӯшокӣ барои пайдо нашудани бисёр намудҳои саратон, аз қабили сина, меъда, пӯст, тухмдон, саратони масона мусоидат менамояд.
