Даргузашти адиб Баҳманёр дар Душанбе ва профессор Ҳасан Муродиён дар Хатлон
Ҳар ду аз намояндагони маъруфи адабиёти муосири тоҷик маҳсуб меёбанд.
БаҳманёрСурат: faraj.tj
Имрӯз, 10 ноябр нависандаи маъруфи тоҷик Баҳманёр дар манзили худ дар Душанбе дар синни 66-солагӣ аз олам даргузашт. Дар ин бора ба “Азия-Плюс” аз Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон хабар доданд.
Ба қавли наздикони адиб, ҷасади ӯ нимаи дуюми имрӯз дар шаҳри Панҷакент ба хок супурда мешавад.
Баҳманёр (Аминӣ Баҳманёр Арабзода) 15 июли соли 1954 дар Панҷакент ба дунё омадааст. Хатмкардаи ришати шарқшиносии Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон буда, аз соли 1977 дар Кумитаи телевизион, соли 1981 - газетаи “Маданияти Тоҷикистон” ва идораи дигар рӯзномаву маҷаллаҳои адабӣ кор кардааст. Давоми солҳои 1983-1985 ба ҳайси тарҷумони ҳарбӣ дар Либия фаъолият дошт.
Муаллифи китобҳои “Ишқи сайёд” (1984), “Аспи обӣ” (соли 1988), “Дуди ҳасрат” (соли 1992), «Сармаддеҳ» (соли 2002), романи “Шоҳаншоҳ” ва дигар асарҳои бадеӣ мебошад.
Ҳикояҳои ӯ ба забонҳои зиёди хориҷӣ тарҷумаву ба нашр расидаанд. Китобаш “Сармаддеҳ” соли 2015 бо забони форсӣ дар Лондон чоп шуд.
Дар ҳамин ҳол, чанде пеш доктори илмҳои филологӣ, профессори Донишгоҳи давлатии Бохтар Ҳасани Муродиён дар ноҳияи Вахш аз олам даргузашт. Ӯ шаби 8 ноябр дар беморхонаи сироятии Душанбе вафот кардааст.
Ба гуфтаи пайвандони профессор, як ҳафта пеш ӯ бо бемории “илтиҳоби шуши дутарафа” дар ин бемористон бистарӣ шудааст.
Ҳасани МуродиёнӮ муаллифи 35 китоби дарсӣ ва таҳқиқотӣ буда, таҳти роҳбарии ӯ даҳҳо олимони ҷавон рисолаҳои илмии худро муваффақона ҳимоя карданд.
Ҳасани Муродиён 20 сентябри соли 1958 дар ноҳияи Вахш ба дунё омадааст. Хатамкардаи риштаи филологияи Донишгоҳи давлатии Кӯлоб (феълан Бохтар) буда, фаъолияти кориашро аз омӯзгорӣ дар мактаби миёна оғоз кардааст. Солҳои охир ба ҳайси мушвори ректори Донишгоҳи Бохтар фаъолият дошт.
Ҳасани Муродиён ҳамчунин узви Иттиофқи журналистони Тоҷикистон мебошад.
